Σελίδες

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ


Άρθρο της Κορίνας Πενέση στην Εθνική εφημερίδα Εμπρός

Το Πολυτεχνείο ζει και βασιλεύει σε τούτο τον έρημο τόπο. Και όσο εκείνο ζει, τόσο τα άλλα γύρω του πεθαίνουν.
Πρώτο θύμα του Πολυτεχνείου είναι η ίδια μας η ΠατρίδαΗ Ελλάδα μας που κατάντησε μια χώρα οικονομικά, ιστορικά και δημογραφικά νεκρή. Πολιτικά ανύπαρκτη. Υπόδουλη, ξεπουλημένη και κάθε άλλο παρά ευυπόληπτη διεθνώς.
Άλλο μεγάλο θύμα του Πολυτεχνείου είναι ο Ελληνικός Λαός. Ένας λαός απελπισμένος, μονίμως ανασφαλής, που προσπαθεί να κατανοήσει τι επιτέλους συμβαίνει στη χώρα του, στη ζωή του. Ο καθένας  βράζει στο ζουμί του περιμένοντας, ώσπου στο τέλος ανεβαίνει σε μια ταράτσα και γίνεται άλλος ένας αριθμός στις λίστες των αυτόχειρων…
 Το μεγαλύτερο όμως θύμα που έπεσε στο Πολυτεχνείο είναι η ίδια η αλήθειαΠοτέ στην ιστορία αυτής της χώρας δεν έχει πιαστεί ο κόσμος κορόιδο τόσο απροκάλυπτα και με τόση συνέπεια και ομοφωνία, με πρώτη διδάξασα την αιώνια αριστερά. Κάθε επέτειος του Πολυτεχνείου συνοδεύεται από απέραντους μονολόγους διαστρεβλώσεων και ανακριβειών. Κάθε άλλη άποψη, «διαφορετική» ας το πούμε, ερμηνεία ή προσέγγιση των γεγονότων, αποκλείεται πανηγυρικά και δημοκρατικά από ΜΜΕ, οργανώσεις, από την εκπαίδευση, από παντού.
Σαράντα ένα χρόνια μεταπολίτευσης και κυριαρχούν οι ίδιοι άνθρωποι, τα ίδια ψέματα, ενώ ο λαός παραμένει απληροφόρητος και αποπροσανατολισμένος

 Το Πολυτεχνείο αποτέλεσε και αυτό ένα πρόσχημα για να καταργηθεί η δημοκρατία κυριολεκτικά, αφού ως γνωστόν η χούντα είχε παραδώσει την εξουσία από τον Οκτώβρη του ΄73, και είχε αναλάβει η κυβέρνηση Μαρκεζίνη για να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές τον Φεβρουάριο του ΄74, έγινε όμως η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του ΄73 με μοχλό πίεσης τους φοιτητές και τους νέους (τα αιώνια θύματα δηλαδή της παγκόσμιας τάξης) και ήταν η αφορμή για να επιβληθεί η χούντα Ιωαννίδη με όλα τα συνεπακόλουθα (αφού οι φοιτητές δεν έριξαν το καθεστώς της 21ης Απριλίου αλλά τον Παπαδόπουλο).

Όσον αφορά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, εδώ και σαράντα ένα συναπτά έτη παίζεται μια κασέτα με το παραμύθι των αποδεδειγμένα ανύπαρκτων νεκρών που έχει επιβάλλει το μεταπολιτευτικό κατεστημένο της αριστεράς. Όποιος δεν αποδέχεται την ιστορία της κασέτας, βαφτίζεται φασίστας, ρατσιστής, χουντικός.
Εμείς παλεύουμε κάθε μέρα, χωρίς να κάνουμε ούτε βήμα πίσω, για τα πραγματικά θύματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Την Ελλάδα, τον Λαό, την αξιοπρέπεια, την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, τον πατριωτισμό, τη λογική.

Και το λανθασμένο σύνθημα των ημερών «Το Πολυτεχνείο ζει» πρέπει να αντικατασταθεί από τα ορθά «Η κλεπτοκρατία ζει», «Η λαμογιοκρατία ζει», «Η ρεμούλα ζει», «Ο ραγιαδισμός ζει».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου