ΤΑΣΟΣ ΙΣΑΑΚ – ΣΟΛΩΜΟΣ ΣΟΛΩΜΟΥ:
ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ
11 Αυγούστου 1996 & 14 Αυγούστου 1996.
Δύο ημερομηνίες οι οποίες θα μείνουν χαραγμένες για πάντα σε όλους εκείνους που ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ τους Έλληνες που ποτίζουν το δέντρο της λευτεριάς με το αίμα τους.
Στις 11 Αυγούστου δολοφονείται από εξαγριωμένο πλήθος τουρκοκυπρίων ο Τάσος Ισαάκ, μερικά μέτρα από τα συρματοπλέγματα που χωρίζουν την Κύπρο στην Δερρύνεια, έπειτα από διεθνή μοτοσυκλετιστική πανευρωπαϊκή πορεία για την ανάδειξη του κυπριακού προβλήματος. Ο Τάσος Ισαάκ προσπάθησε να γλιτώσει κάποιον άλλο από τα χέρια των μαινόμενων τούρκων αλλά δυστυχώς τα λυσασμένα σκυλιά, τον ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου με πέτρες, κλωτσιές, λοστούς, σε όλο το κορμί του αλλά και το κεφάλι του.
Τρεις μόλις μέρες αργότερα στην ίδια περιοχή, ο ξάδερφος του Τάσου Ισαάκ, Σολωμός Σολωμού, ξέφυγε από την ειρηνευτική δύναμη και πέρασε στο τουρκικό φυλάκιο με σκοπό να κατεβάσει την σημαία του τούρκου εισβολέα που του θόλωνε τα μάτια.
Με περίσσια παληκαριά και ενώ οι φίλοι του φώναζαν με απελπισία “;που πας ρε μαλάκα θα σε σκοτώσουν”; αυτός με το τσιγάρο να κρέμεται στο στόμα του έτρεξε λίγα μέτρα, και ξεκίνησε να ανεβαίνει τον ιστό όπου βρισκόταν προκλητικά στο χώμα των προγόνων μας η τούρκικη σημαία.
Ενώ ο Σολωμός ήταν στο κοντάρι του ιστού, ακούστηκε ο πρώτος πυροβολισμός που τον πέτυχε στον λαιμό, πριν προλάβει και πέσει στο χώμα τον πετυχαίνει ακόμα μία σφαίρα στο πρόσωπο και ενώ ήταν στο χώμα ακόμα μία στο στομάχι…
Με το αίμα της ψυχής τους ακόμη δυο Έλληνες βρωντοφώναξαν στον τούρκο κατακτητή… “Κανείς δεν ξεχνά, τίποτα δεν ξεχνιέται”…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου