Julien Chaulieu
Ο όρος γενοκτονία, καθιερώθηκε επίσημα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, για να περιγράψει εγκλήματα που αποβλέπουν στη συστηματική και επιδιωκόμενη εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής σε ορισμένο γεωγραφικό τόπο. Κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται είτε με διαδοχικούς ομαδικούς φόνους, είτε μέσω άλλων μεθόδων που συμβάλουν στην μαζική εξόντωση ατόμων που ανήκουν σε συγκεκριμένη φυλή. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές γενοκτονίες που συναντά κανείς στην ανθρώπινη ιστορία είναι το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους Γερμανούς Ναζί, το Holodomor της Ουκρανίας το 1932 απο το Σοβιετικο Σταλινικο καθεστως, τις θηριωδίες των αποικιοκρατικών καθεστώτων Αγγλων και Γαλλων στην Ασία και την Αφρική, καθώς και.....
η εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Ελληνων και Αρμενίων από τον Οθωμανικό στρατό.
Η μεγαλύτερη όμως γενοκτονία που συνέβη ποτέ στην πλανήτη, αλλά και ταυτόχρονα η λιγότερο συζητημένη, είναι αυτή των Ιθαγενών Ινδιάνων της Αμερικανικής Ηπείρου. Συνολικά από τα πρώτα χρόνια της «ανακάλυψης» της Αμερικής, μέχρι και το τέλος του 19ου αιώνα, πάνω από 80.000.000 Ιθαγενείς εξοντώθηκαν. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των Ιθαγενών στην Βόρεια Αμερική το 1919 έφτανε τους 400.000, μόλις… 18 με 19 εκατομμύρια λιγότεροι σε σύγκριση με το 1492, όπως αναφέρει το Ethical Canons and Scientific Inquiry (Genocide of Native Americans). Ο David Stannard στο βιβλίο του, American Holocaust, (1992, σ. 74-75, s.151), κάνει λόγο για 100 εκατομμύρια ανθρώπους που εξοντώθηκαν συνολικά, μεταξύ αυτών γύρω στα 18 εκατομμύρια σε περιοχές του Βόρειου Μεξικού, ενώ οι θάνατοι που συνδέονται με το εμπόριο δουλείας Ιθαγενών υπολογίζονται στα 28 εκατομμύρια.
Όπως όλα δείχνουν, οι ιθαγενείς πλήρωσαν πολύ ακριβά τα προνόμια που είχαν να κατοικούν σε πλούσια εδάφη.
