ΚΥΠΡΙΑΚΟ

 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ  Ν. ΣΑΜΨΩΝ

 λιγο πριν πεθανει: 

ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΜΠΟΝΑΝΟΣ, 

ΑΡΑΠΑΚΗΣ ΚΑΙ ΝΤΑΒΟΣ

08/08/2013

Ο Νίκος Σαμψών ήταν κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής («Αττίλας 1»)
ο πρόεδρος της Κύπρου.
 Στις 8 Αυγούστου 1999 έδωσε συνέντευξη στην αθηναϊκή εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος».
 Η συνέντευξη αναδημοσιεύεται ασχολίαστη
 και τα συμπεράσματα για τους υπευθύνους της ήττας
στον Κυπριακό πόλεμο του 1974 είναι προφανή.

κ. Σαμψών από ποιούς σας έγινε η πρόταση για την προεδρία μετά το πραξικόπημα;

Από τους επικεφαλής του πραξικοπήματος Γεωργίτση και Κομπόκη και τους συν αυτοίς.
Εγώ μέχρι τότε ήμουν βουλευτής.
Τα προηγούμενα χρόνια ήμουν μέλος της ΕΟΚΑ
 και υπεύθυνος στην πόλη της Λευκωσίας και των περιχώρων.
Είχα συμμετάσχει, και το λέω με υπερηφάνεια, στο 60% της δράσης όλης της ΕΟΚΑ.
 Εμείς κάναμε το αντάρτικο πόλεων
 το οποίο το μιμήθηκαν κι άλλοι λαοί που έκαναν απελευθερωτικούς αγώνες.

Υπό τις διαταγές του Γρίβα Διγενή…

Ναι, αλλά είχα το ελεύθερο δράσεως ώστε να δίνω αναφορά μετά τις ενέργειες.

Είχατε καταδικαστεί δις εις θάνατον από τις βρετανικές δυνάμεις…

Ναι, αφού πέρασα βασανιστήρια στα οποία δεν είχε υποβληθεί κανένας Κύπριος όσο εγώ.
 Μου έβγαλαν δόντια και νύχια…
Φυλακίστηκα στις κεντρικές φυλακές της Κύπρου,
μετά με μετέφεραν στην Αγγλία στις φυλακές του Wormscraps στο Λονδίνο.
Εκεί ήρθα σε επαφή με τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό (IRA) για απόδραση,
αλλά το αντιλήφθηκαν οι ΄Αγγλοι
και εμάς τους πρωτεργάτες της απόδρασης μας μετέφεραν ξημερώματα
στις φυλακές υψίστης ασφαλείας Wakefield στο Yorkshire
που χτίστηκαν το 1404 και δεν είχε αποδράσει ποτέ άνθρωπος.
Είχαν ναρκοπέδια, κλπ.
Εκεί γνώρισα τον αγωνιστή του IRA, τον Simus Murphy,
που είχε καταδικαστεί 5 φορές σε ισόβια δεσμά από το 1951.
Η συνάντηση μας έγινε το 1958.
Αποφασίσαμε να αποδράσουμε μαζί και σε ένα χρόνο το πραγματοποιήσαμε!
 Η απόδραση μας έγινε πρωτοσέλιδο με τεράστια γράμματα στις αγγλικές εφημερίδες.

Να επιστρέψουμε στην κατηγορία με την οποία καταδικαστήκατε στην Κύπρο…

Ήθελαν ένα εξιλαστήριο θύμα.
 Η κατηγορία ήταν ότι συνεργάστηκα μετά την επικράτηση του πραξικοπήματος.
Εγώ όμως έβαλα όρους για να συνεργαστώ.
 Ένας όρος ήταν να μην διαλυθεί η Βουλή και δεν διαλύθηκε
γιατί έγιναν αποδεκτοί οι όροι.
Δεύτερον, να μην διαλυθούν τα πολιτικά κόμματα.
 Τρίτον, να μην συλληφθούν πολιτικοί άνδρες.
Και ήταν ένα πραξικόπημα όπου δεν συνελήφθησαν πολιτικοί άνδρες…

Φαίνεται ότι υπερασπίζεστε το πραξικόπημα. Σε ποιούς επιβάλλατε τους όρους;

Στον Γεωργίτση. Και αυτός τα διαβίβασε στην Αθήνα και έγιναν αποδεκτά.
Γιατί δεν έβρισκαν τους ανθρώπους που είχαν προτείνει…

Νομιμοποιήσατε όμως το πραξικόπημα 
κατά του νόμιμα εκλεγμένου προέδρου της χώρας…
 Αυτό δεν είναι προδοσία;

Όχι! Δεν είμαι προδότης.
Ο Σαμψών έμαθε να μην προδίδει ποτέ του…
 Και ο Σαμψών αν πήγε φυλακή από τον Μακάριο το 1976, δύο χρόνια μετά,
είναι γιατί δεν δέχθηκε να προδώσει τους 15.000
που του έστειλαν τα τηλεγραφήματα συμπαραστάσεως.
Ήθελε να εκδικηθεί τους ανθρώπους αυτούς που ήταν δικοί του
και συνεχάρησαν το νέο καθεστώς.
Στην Οριάνα Φαλάτσι είχε πει:
“αν ο Σαμψών έμενε στην εξουσία μια εβδομάδα ακόμη
 ως και η αδελφή μου η Μαρία θα του έστελνε τηλεγράφημα…”
Ο Μακάριος κάποτε ήθελε να γίνει αντιβασιλέας της Ελλάδας.
Και όταν τον ρώτησα ξαφνιασμένος μου απάντησε:
 “εδώ έγινε αντιβασιλέας ο Δαμασκηνός και δεν θα γίνω εγώ;”
 Μου έστειλε ανθρώπους του μέσα στην φυλακή και μου έλεγε
 ότι δεν κοιμάται που με έχει άδικα μέσα και ήθελε να του δώσω αυτά τα τηλεγραφήματα
 για να δει ποιοι δικοί του δεν στάθηκαν πλάι του.
Έτσι η κατηγορία ήταν ότι δέχθηκα παρανόμως τη θέση του προέδρου
μετά την επικράτηση του πραξικοπήματος
και δια του τρόπου αυτού συνεργάστηκα με τους πραξικοπηματίες.
Η κατηγορία ανέφερε ότι ο Σαμψών ουδεμία σχέση είχε ούτε στην οργάνωση,
ούτε στην σύλληψη του σχεδίου.
 Καταδικάστηκα 20 χρόνια όσο προέβλεπε ο νόμος και συνολικά έμεινα μέσα 5 χρόνια…

Εσείς ζητούσατε να διωχθεί ο Μακάριος;

Πώς; Εγώ ζητούσα συνεργασία Μακαρίου-Γρίβα για να σωθεί ο τόπος…

Ακούγεται απίστευτο να λέει ο Σαμψών 
ότι ήταν και κατά των πραξικοπηματιών 
που οι ίδιοι τον τοποθέτησαν στον προεδρικό θώκο…

Τότε γινόταν εμφύλιος σπαραγμός στην Κύπρο.

Μα πώς αποδεχθήκατε την πρόταση που σας έκαναν οι πραξικοπηματίες 
κατά του νόμιμα εκλεγμένου προέδρου της χώρας;
 Πώς τους “νομιμοποιήσατε” με αυτή την αποδοχή;

Ανακοίνωσαν ότι ο Μακάριος ήταν νεκρός! Εγώ επείσθηκα ότι ήταν νεκρός.

Είχατε όμως πληροφόρηση σε ολόκληρο το νησί για το τι πραγματικά συνέβαινε. 
Μπορούσατε να μάθετε αμέσως ότι ο Μακάριος ήταν ζωντανός στην Πάφο.

Πρώτα-πρώτα ήσαν κομμένα τα τηλέφωνα…

Ποιοι πρόδωσαν και φέρουν βαρύτατες ευθύνες
 για το πραξικόπημα και την εισβολή;

Το πραξικόπημα έγινε για να ρίξουν τη χούντα.

Πώς; Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι η χούντα οργάνωσε το πραξικόπημα 
κατά του Μακαρίου.

Το πέτυχαν σε 3 ημέρες.
Το πραξικόπημα το έκαναν ο Αραπάκης, ο Μπονάνος, ο Ντάβος, ο Παπανικολάου,
ο Γαλατσάνος για να ρίξουν τη χούντα του Ιωαννίδη
και να επαναφέρουν τη δημοκρατία στην Ελλάδα με εντολή των Αμερικανών
 και εν συνεννοήσει με τον Καραμανλή και το Μακάριο…

Αυτό είναι το σενάριο με την εκδοχή Σαμψών…

Να ανοίξει ο φάκελος της Κύπρου!
Βγαίνουν στις επετείους και δε λένε λέξη για το άνοιγμα του φακέλου της Κύπρου…

Όχι, όλοι το υποστηρίζουν και επιμένουν γι’ αυτό…

Αλλά δεν το κάνουν.

Ο στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης στην πολύκροτη συνέντευξη
 που είχε δώσει στην εφημερίδα μας σπάζοντας τη σιωπή του, 
είχε υποστηρίξει ότι Μπονάνος, Αραπάκης 
ευθύνονται για την προδοσία γιατί αυτοί ανακάλεσαν τις στρατιωτικές δυνάμεις,
 οι οποίες επέστρεψαν στην Ελλάδα.

Είχε πει ότι ο Αραπάκης κάλεσε τα 2 υποβρύχια που βρίσκονταν ήδη στην Πάφο
 και είχαν στα σκόπευτρά τους τον Τουρκικό αποβατικό στόλο
 να επιστρέψουν στην Ελλάδα
γιατί δήθεν γινόταν εισβολή Τουρκικών δυνάμεων στη Ρόδο.
Και είδαν με τα περισκόπιά τους τουρίστες στις παραλίες.

Είχατε δηλώσει πως κάθε υποβρύχιο έφερε 18 τηλεκατευθυνόμενες τορπίλες 
και ότι τα τουρκικά αποβατικά ήταν 38.

Ακριβώς. Λάβετε υπόψη ότι τα Φάντομ τα ελληνικά,
 γιατί η Τουρκία δεν είχε Φάντομ,
 είχαν ξεκινήσει για να ισοπεδώσουν την περιοχή των 500 μέτρων εισβολής.
 Προδότες ήταν οι Μπονάνος, Αραπάκης και Ντάβος.

→

Αθηναϊκή ομάδα είχε σαν έμβλημα στην φανέλα της

5 ΑΥΓ 2013

Αθηναϊκή ομάδα είχε σαν έμβλημα στην φανέλα της

τον αγκυλωτό σταυρό...

Ποια πασίγνωστη Ελληνική ομάδα είχε τον αγκυλωτό σταυρό

 σαν έμβλημα στην φανέλα της;
δείτε...

Ο Γ.Σ. Απόλλων Σμύρνης (γνωστός και ως Απόλλων Αθηνών)

Πρώτο έμβλημα του συλλόγου, από το 1894, ήταν οι τρεις δρομείς. 

Το 1910 έμβλημα της ποδοσφαιρικής ομάδας γίνεται

 ο αρχαιοελληνικός αγκυλωτός σταυρός, 

ο οποίος θα αφαιρεθεί λιγο πριν τον  Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, 

δεδομένης της ήδη αρνητικής ταύτισής του 
με τον εθνικοσοσιαλισμό 

και τον Αδόλφο Χίτλερ. 

100 χρόνια Ἀνεξαρτησίας τῆς Ἀλβανίας -

2 ΑΥΓ 2013

100 χρόνια Ἀνεξαρτησίας τῆς Ἀλβανίας -

100 χρόνια ἀλβανικοῦ Ἀνθελληνισμοῦ

Αὐτές τίς ἡμέρες οἱ ὅπου γῆς Ἀλβανοί ἑορτάζουν

 τήν ἐπέτειο τῶν 100 ἐτῶν

 ἀπό τήν ἀνακήρυξη τῆς Ἀλβανικῆς Ἀνεξαρτησίας .
Εἶναι ἕνα γεγονός πού συνδέεται 

μέ τήν διεξαγωγή τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων

 τῶν ἐτῶν 1912-1913.

Μάλιστα τό μάθαμε εὐρύτερα ἐδῶ στήν Ἑλλάδα 

μέ τίς περιβόητες δηλώσεις-ἀπειλές τοῦ Ἀλβανοῦ Πρωθυπουργοῦ
Σαλί Μπερίσα 

μέ τήν ἀναφορά του ὅτι 
ἡ Ἀλβανία ξεκινᾶ ἀπό τήν Πρέβεζα!

.

 H Ἀλβανία ὑπῆρξε ἀπό τήν Ἵδρυσή της ὡς σήμερα ἕνα ἀνθελληνικό Κράτος. Μία πραγματικότητα πού οἱ ἴδιοι οἱ Ἀλβανοί δέν χάνουν τήν εὐκαιρία νά τήν ἐπιβεβαιώνουν μέ λόγια καί ἔργα.

Καί ὅμως τά 100 χρόνια της ἐλεύθερης Ἀλβανίας σημαίνουν 100 χρόνια ἀνθελληνισμοῦ. Παραθέτουμε σχετικά παραδείγματα πού ἀποδεικνύουν τοῦ λόγου τήν ἀλήθεια.

1. Ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς Ἱδρύσεώς της ἡ Ἀλβανία στηρίχτηκε ἐδαφικά στήν ἁρπαγή, μέ τήν συναίνεση τῶν Μεγάλων Δυνάμεων, τοῦ βορείου τμήματος τῆς Ἠπείρου. Μιλάμε γιά τό κομμάτι πού ὀνομάστηκε ,μετά τό 1913 Βόρειος Ἤπειρος καί ἀπελευθερώθηκε ἔκτοτε τρεῖς φορές ἀπό τόν Ἑλληνικό Στρατό .Οἱ Μεγάλες Δυνάμεις ἔφταξαν ἕνα κράτος
μέ τό Πρωτόκολλο τῆς Φλωρεντίας

 (Δεκέμβριος 1913 ), κατόπιν σχεδίων τῆς Αὐστροουγγαρίας τότε
καί τῆς Ἰταλίας 

πού ἀναζητοῦσαν τήν κατασκευή ἑνός Κράτους προτεκτοράτου, 

τό ὁποῖο θά ἔπαιζε τά διπλωματικά, οἰκονομικά
καί πολιτικά τους παιχνίδια

 στήν περιοχή τῆς βαλκανικῆς καί τῆς Ἀδριατικῆς.

 Ὅσον ἀφορᾶ τήν Αὐστροουγγαρία, αὐτή διαλύθηκε τό 1918

 καί ἔτσι δέν πρόλαβε νά … ἀξιοποιήσει τόν Ἀλβανικό παράγοντα .

2. Ἡ θέση τῶν Ἀλβανῶν ὑπέρ τῶν Ἰταλῶν εἰσβολέων τό 1940 .

Μία ἀπό τίς λιγότερο γνωστές πτυχές τοῦ Πολέμου τοῦ 1940 

ὑπῆρξε ἡ συμμετοχή Ἀλβανικῶν στρατιωτικῶν μονάδων
στήν ἐπίθεση ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων.

 Τό πρωινό της 28ης Οκτωβρίου μαζί μέ τούς Ἰταλούς 

εἰσέβαλαν στήν Ἑλλάδα καί Ἀλβανικά Τάγματα 

πού ἐπεδίωκαν συμμετοχή στήν ὑπό τῆς Ἰταλίας κατάκτηση τῆς Ἑλλάδος.

 Σέ 15 ὑπολογίζονται οἱ μάχιμες Ἀλβανικές ὁμάδες
 πού ὑπηρέτησαν τούς Ἰταλούς εἰσβολεῖς.

 Ἀκόμη καί στήν περίφημη ἰταλική Ἐπιχείρηση «Primavera» 

(ἀναφερόμαστε στήν ἰταλική Ἐαρινή ἐπίθεση ) 

συμμετεῖχαν Ἀλβανοί ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων. 

Γιά τήν ἐν γένει συμμετοχή τῶν Ἀλβανῶν
στά πολεμικά σχέδια τοῦ Μουσολίνι 

ἀρκετά στοιχεῖα προσφέρει τό βιβλίο
τοῦ Πανεπιστημιακοῦ Ζαχαρία Τσιπαρνλῆ

 «Ἕλληνες καί Ἰταλοί στόν Πόλεμο τοῦ ‘40», 

μέ φωτογραφίες ἀπό κοινές παρελάσεις
 Ἰταλῶν καί Ἀλβανῶν στρατευσίμων.

3.Ἡ συνεχής καταπίεση τῶν Ἑλλήνων στόν χῶρο τῆς Βορείου Ἠπείρου 

ἀπό τήν δεκαετία τοῦ 1920 ὡς σήμερα. 

Οι Ἀλβανοί ἤξεραν ὅτι ἡ Ἑλληνική παρουσία στό νέο Ἀλβανικό Κράτος 

στηρίχτηκε στήν ἀφαίρεση τῆς Ἐλευθερίας τῶν ἐκεῖ εὐρισκομένων Ἑλλήνων, 

πού ἀπό τό 1913 ὀνομάστηκαν Βορειοηπειρῶτες. 

Ἔτσι μέ συστηματικό τρόπο ἀπό τήν δεκαετία τοῦ 1920

 ἄρχισαν τόν ἀφελληνισμό τῆς περιοχῆς τῆς Βορείου Ἠπείρου. 

Ἑλληνικά σχολεῖα ἔκλεισαν καί νόμοι ἐφαρμόστηκαν
 γιά ἐξόντωση τῶν Ἑλλήνων. 

Τόσο προπολεμικά (ἐπί Φάν Νόλι καί Ἀχμέτ Ζώγου ),

 ὅσο καί μεταπολεμικά ἐπί Ἐμβέρ Χότζα,
 ἀλλά καί ἐπι Ραμίζ Ἀλία καί Σαλί Μπερίσα

 προσπάθησαν νά ἐξαφανίσουν τόν Ἑλληνισμό μέ διώξεις, ἐκτελέσεις 

καί σκληρούς ἐκτοπισμούς.

 Ὅπου δέν μποροῦσαν νά ἐξοντώσουν τούς ἐπικεφαλῆς τῶν Ἑλλήνων

 (ὅπως ἔπραξαν στήν περιοχή τῆς Χειμάρρας ἐπί Χότζα μετά τό 1945 ),

 ἔπραξαν μία ἄλλου εἴδους ἀθλιότητα: δίχασαν τόν Ἑλληνισμό

 μετατρέποντας πολλούς Ἕλληνες τῆς Βορείου Ἠπείρου
σέ δημίους καί ρουφιάνους

 τῶν συμπατριωτῶν καί συγχωριανῶν τους.

 Ἔτσι ἐξασφάλισαν ὅτι δέν θά ξεσηκώνονταν ποτέ οἱ σκλάβοι 

καί θά εἶχαν μεταξύ τους τήν Διχόνοια, 

ἰδιαίτερα στά 99 χωριά τῆς ἀναγνωρισμένης Μειονότητας
στά χρόνια τοῦ Ἐμβέρ Χότζα. 

Τεκμηριωμένα στοιχεῖα γιά τήν συνεχῆ καταπίεση τῶν Ἑλλήνων
στή Ἀλβανία 

παραθέτει ἡ Πανεπιστημιακός Λένα Διβάνη στό βιβλίο της
 «Ἑλλάδα καί Μειονότητες».

4. Μεγάλο θέμα ἀποτελεῖ ὁ Πόλεμος ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας στήν Ἀλβανία 

καί τήν Βόρειο Ἤπειρο. 

Από τήν δεκαετία τοῦ 1920 καί μέ δεδομένο ὅτι ἡ πλειοψηφία τῶν Ἀλβανῶν

 ἤσαν καί εἶναι Μουσουλμάνοι,
 ἡ ἐπίσημη Ἀλβανία θέλησε νά ἐξοβελίσει τήν ὀρθοδοξία

 ἀπό τό κέντρο τῆς ζωῆς τῆς Χώρας.

 Αὐτό συνετελέσθη μέ τήν ἀπομάκρυνση ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο (Σχίσμα),

 τόν διωγμό τῶν Ἱεραρχῶν καί ἱερέων πού ἀκολουθοῦσαν τό Φανάρι 

καί τήν ἀπαγόρευση τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας ἀπό τίς ἐκδηλώσεις Λατρείας.

 Πόλεμος ἐξελίχθηκε γιά χρόνια κατά τῆς Ὀρθοδοξίας 

(πού μία μορφή του φτάνει ὡς καί τά σημερινά ἐμπόδια 

πού συναντᾶ τήν τελευταία εἰκοσαετία ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀναστάσιος

 καί ἡ προσπάθειά του νά ἀνασυγκροτήσει τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία 

μετά ἀπό τίς δεκαετίες φρικτῶν διωγμῶν ἀπό τό Κομμουνιστικό καθεστώς Χότζα).

 Ἀμέτρητοι Ναοί ἔκλεισαν ἤ ἔγιναν ἀπό ἀποθῆκες ὡς …πολιτιστικά κέντρα, 

ἐνῶ ἱερεῖς ἀποσχηματίστηκαν ἤ φυλακίστηκαν ἐπί Χότζα.

 Ὁ τελευταῖος ἀλλά καί οἱ προκάτοχοι του γνώριζαν
 ὅτι ἐξουδετέρωση τῆς Ὀρθοδοξίας

 σήμαινε καίριο πλῆγμα ἐναντίον τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Ἀλβανίας, 

καθώς ἡ Ἐκκλησία ἦταν αὐτή πού μέ τήν Γλώσσα,
τήν Λατρεία καί τά κοινά ἔθιμα

 καί παραδόσεις διέσωσε γιά αἰῶνες τόν Ἑλληνισμό 

ἐπί Ὀθωμανικῆς Κατοχῆς στήν Ἤπειρο.

 Πολλά στοιχεῖα γιά τόν διωγμό αὐτόν προσφέρει τό σχετικό βιβλίο

 τοῦ πατρός Ἐλευθερίου Καρακίτσιου, 

ὅπου καί πολλές μαρτυρίες γιά τούς Ἱερωμένους
πού ἐπέζησαν τῶν διωγμῶν.

5. Τό 1922 οἱ Ἀλβανοί εἶχαν ἀρχίσει διπλωματικές καί στρατιωτικές συζητήσεις

 μέ τόν Κεμάλ καί τούς Τούρκους. 

Σκοπός τούς ἦταν γιά νά ἐπιτεθοῦν ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος 

καί νά δημιουργήσουν ἕνα δεύτερο μέτωπο 

πού θά ἀνακούφιζε τήν τουρκική πλευρά 

καί θά ἐκμεταλλευόταν τήν ἑλληνική ἀπασχόληση μέ τό Μέτωπο στήν Μικρά Ἀσία! 

Αὐτήν τήν πτυχή τοῦ Μικρασιατικοῦ Πολέμου δέν τήν ξέρουν πολλοί στήν Ἑλλάδα,

 ἀλλά ὑπάρχουν τά σχετικά ντοκουμέντα 

καί ἔτσι βλέπουμε μία ἀπό τίς πολλές πτυχές τοῦ Ἀλβανικοῦ Ἀνθελληνισμοῦ. 

Δείχνει ἐπίσης ὅτι παραμένει κοινός ὁ ἄξονας Ἀνθελληνισμοῦ μεταξύ Τούρκων καί Ἀλβανῶν,

 ἤδη ἀπό τά χρόνια της Τουρκοκρατίας πού οἱ Ὀθωμανοί ἐπέλεγαν Ἀλβανούς

 γιά τίς κρίσιμες καί φονικές κινήσεις ἐξόντωσης τοῦ Ἑλληνισμοῦ 

(κλασική περίπτωση στήν Πελοπόννησο ἀποτελεῖ ἡ εἰσβολή χιλιάδων Τουρκαλβανῶν

 τήν δεκαετία τοῦ 1770, μέ ἐντολή τῶν Τούρκων 

γιά νά ἐξοντώσουν τίς Ἑλληνικές ἑστίες ἀντιστάσεως τῆς ἐποχῆς τῶν Ὀρλωφικῶν. 

Αὐτή ἡ Ἀλβανοκρατία στόν Μωριά ἔμεινε ὡς φρικτή ἀνάμνηση ὡς τά χρόνια του 1821).

6. Οἱ Ἀλβανοί διεκδικοῦν τήν Ἑλληνική Ἱστορία καί τήν διαστρεβλώνουν.

 Μία πτυχή τοῦ Ἀνθελληνισμοῦ τοῦ Ἀλβανικοῦ Κράτους

 ἀποτελεῖ καί ἡ ἐπίθεση στήν Ἑλληνική Ἱστορία, 

μία ἐπίθεση πού συνδυάζεται μέ κραυγαλέες παραχαράξεις

 καί θυμίζει τούς Σκοπιανούς πλαστογράφους. 

Ἀναφέρουμε χαρακτηριστικά δείγματα πού κατά καιρούς φιλοξενοῦνται 

στά ἐπίσημα σχολικά καί πανεπιστημιακά ἐγχειρίδια τοῦ Ἀλβανικοῦ Κράτους:

 ἡ Ἀλβανία φτάνει ὡς τήν Πρέβεζα καί τόν Ἀμβρακικό Κόλπο .

 Ὁ Βασιλιάς Πύρρος ἦταν Ἀλβανός, ἀλλά καί ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος

 (λόγω τῆς Ἠπειρώτισσας μητέρας του, τῆς Ὀλυμπιάδος) εἶχε ἀλβανική καταγωγή.

 Ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση ἦταν δημιούργημα τῶν Ἀλβανῶν, 

καθώς σέ αὐτήν πρωτοστάτησαν οἱ Ἀρβανίτες πού ἤσαν Ἀλβανοί λόγω …γλώσσας. 

Ὁ Βυζαντινός πρίγκιπας Γεώργιος Καστριώτης 

(ὁ ἐπονομασθεῖς ἀπό τούς Τούρκους Σκεντέρμπεης 

λόγω τῆς ἀνδρείας του σάν τόν Μέγα Ἀλέξανδρο, τόν Ἰσκεντέρ ὅπως τόν ἔλεγαν)

 ἦταν καί αὐτός Ἀλβανός, ἄν καί ὁ ἴδιος μιλοῦσε γιά τήν ἠπειρωτική του καταγωγή 

καί τό ὀρθόδοξό του φρόνημα. 

7. Ἡ ὑποστήριξη τοῦ Ἀλβανικοῦ Κράτους στήν κομμουνιστική Ἀνταρσία στήν Ἑλλάδα. 

Στά δύσκολα γιά τήν Ἑλλάδα μεταπολεμικά χρόνια, ἡ Ἀλβανία ὑπό τόν Ἐμβέρ Χότζα

 βρέθηκε (ὡς τόν θάνατο τοῦ Στάλιν) στό Σοβιετικό Κομμουνιστικό στρατόπεδο. 

Ἀπό τήν θέση αὐτή προσέφερε τό ἔδαφός της στούς Κομμουνιστές ἀντάρτες

 τῆς περιόδου 1946-1949 πού μέ τήν καθοδήγηση τοῦ Νίκου Ζαχαριάδη 

ἔκαναν Πόλεμο ἐναντίον τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους. 

Οἱ Κομμουνιστές ἀντάρτες μέ ὁρμητήριο τήν Ἀλβανία 

ἐπιτίθονταν στά ἑλληνικά χωριά τῆς μεθορίου σέ Ἤπειρο καί Μακεδονία,

 ἀλλά καί στόν Ἑλληνικό Στρατό,

 ἐνῶ ἔχουν καταγραφεῖ καί πολλές περιπτώσεις βολῶν πυροβόλων

 ἀπό τό ἀλβανικό ἔδαφος ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων στρατιωτῶν.

 Μάλιστα ἡ Ἀλβανία ἦταν ἕνα ἀπό τά μέρη 

πού δέχθηκαν τά Ἑλληνόπουλα τοῦ Παιδομαζώματος 

ἀλλά καί τῶν ὁμήρων πού ἅρπαξαν οἱ Κομμουνιστές ἀπό τήν Ἑλλάδα 

(κλασικό δεῖγμα μίας τέτοιας συμπεριφορᾶς καταγράφεται στό βιβλίο «Ἑλένη» 

τοῦ Νίκου Γκατζογιάννη). 

Τό 1949 ἀπό τό ἔδαφός της πέρασαν τά ὑπολείμματα τῶν στρατιῶν τοῦ Ζαχαριάδη,

 γιά νά κατευθυνθοῦν σέ ἄλλους προορισμούς ὡς τό μακρινό Οὐζμπεκιστᾶν καί τήν Τασκένδη. 

Μάλιστα ἡ ἐπί δεκαετίες προσκόλληση τῆς Ἀλβανίας 

τοῦ Χότζα στόν Κομμουνισμό 

ὁδήγησε τούς πιό πολλούς Ἀριστερούς στήν Ἑλλάδα 

στήν ἐξύμνηση καί λατρεία τῆς Ἀλβανίας τοῦ Χότζα

 καί στήν πολεμική πρός κάθε ἀναφορά 

σέ Βορειοηπειρωτικό Ἑλληνισμό, 

μία πρωτοτυπη καί ἀποκλειστικῶς Ἑλληνική(!) 

περίπτωση πολιτικοῦ χατζηαβατισμοῦ .

Στά παραπάνω θά μπορούσαμε νά ἀναφέρουμε καί ἄλλες διαστάσεις ἀνθελληνισμοῦ 

(ὅπως τά ἐγκλήματα τῶν Ἀλβανῶν τῆς Τσαμουριᾶς στήν Θεσπρωτία ἐπί Κατοχῆς,

 ἀλλά καί τήν στήριξη τους στήν Σκοπιανή προπαγάνδα).

 Περιοριζόμαστε ὅμως σέ αὐτά τά δείγματα Ἀνθελληνισμοῦ τοῦ Ἀλβανικοῦ Κράτους,

 καθώς μιλᾶμε γιά ἐπίσημες θέσεις καί πράξεις 

πού καταγράφονται καί σέ ἑλληνικές ἀλλά καί σέ ἀλβανικές πηγές .

Δέν εἶναι ἀμελητέες καί φυσικά πρέπει νά προσεχθοῦν διότι δέν ἔχουν ἐκλείψει.

 Τό πρόσφατο παράδειγμα μέ τίς δηλώσεις Μπερίσα 

(καί μάλιστα μέ ἀφορμή τήν συμπλήρωση 100 ἐτῶν ἀπό τήν Ἀλβανική Ἀνεξαρτησία )

 περί Ἀλβανικῶν ὁρίων σέ ….Πρέβεζα

 ὑπενθυμίζουν ὅτι ἡ Πολιτική τῶν Τιράνων δέν ἀλλάζει

 σέ γενικές γραμμές ὅποιος καί ἄν εἶναι στήν ἐξουσία. 

Εἴτε λέγεται Φάν Νόλι καί Ἀχμέτ Ζώγου εἴτε λέγεται Ἐμβέρ Χότζα καί Σαλί Μπερίσα, 

ὅπως ἔλεγε καί ὁ μακαριστός Ἱεράρχης τῆς Κόνιτσας

 καί Πρωτομαχητής τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ζητήματος Σεβαστιανός, 

οἱ Ἀλβανοί δέν ἀλλάζουν τήν ἀνθελληνική τους διάθεση.

Σέ ἐμᾶς ἐναπόκειται νά τό ἀντιληφθοῦμε καί νά τηρήσουμε μία συνεπῆ καί πατριωτική στάση 

ἀπέναντι σέ αὐτές τίς συνεχεῖς προκλήσεις πού ἀπειλοῦν 

τό Παρόν καί τό Μέλλον τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί στήν Βόρειο Ἤπειρο ἀλλά καί στήν Ἑλλάδα.

Γεώργιος Διον. Κουρκούτας Καθηγητής Φιλόλογος

Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγῶνος (ΠΑ.ΣΥ.Β.Α.)

Παράρτημα Πύργου Ἠλείας

Φῶτο πάνω: Ὁ Ἀλβανός τύραννος Ἐνβέρ Χότζα μεταξύ τοῦ ἡγέτη τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης, 

αἰμοσταγοῦς δικτάτορα, Ἰωσήφ Στάλιν (δεξιά)

 καί τοῦ ἀρχηγοῦ τῶν Ἑλλήνων Κουμμουνιστών 

τήν περίοδο τοῦ συμμοριτοπολέμου, Νίκου Ζαχαριάδη.

Φῶτο κάτω: Ἕφιπποι Άλβανοί ἀπό τό Κόσσοβο περνοῦν στούς δρόμους τῶν Τιράνων

 μέ φόντο τήν Ἀλβανική σημαία, 

τήν βυζαντινή δηλαδή πολεμική σημαία 

μέ τόν δικέφαλο ἀετό 

πού υπήρξε τό λάβαρο τοῦ Γεωργίου Καστριώτη!

Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΜΙΝΗ

 ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΟΣ 

ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

 του Φαηλου Κρανιδιωτη

Η ευθυγράμμιση της κυβέρνησης με τον …Καμίνη και το ΣΥΡΙΖΑ
 στο ζήτημα αυτό, των συσσιτιων της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
είναι μπούμερανγκ.

 Η Χρυσή Αυγή θέλει να μοιράσει βοήθεια μόνο σε Έλληνες. Δικαίωμα της. 

Άλλος μπορεί να θέλει να δώσει βοήθεια μόνο σε συγχωριανούς του, 
σε πολύ νέους ή σε πολύ γέρους

 ή σε μονογενεϊκές οικογένειες κλπ. Επίσης δικαίωμα του. 

Θα λέμε ότι κάνει διακρίσεις εντοπιότητας, ηλικίας, φύλου κλπ;

Στον απλό κόσμο τι έμεινε; Η Χρυσή Αυγή ήθελε να βοηθήσει
μόνο Έλληνες 

και πήγαν να την εμποδίσουν. 

Τα επιχειρήματα περί «συσσιτίων φυλετικού μίσους»,
γιατί αποκλείουν τους αλλοδαπούς,

 ο απλός πολίτης τα ακούει βερεσέ

Του φαίνεται ακατανόητο να θεωρείται όνειδος να δίνεις χείρα βοηθείας
πρώτα στους ομοεθνείς σου.

 Πολλοί δε μετριοπαθείς φίλοι μου θέτουν το εξής απλό ερώτημα:

«Γιατί, εμπόδισε κανείς τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ, την ΔΗΜΑΡ, το ΚΚΕ

να κρατήσουν μέρος του μισθού των βουλευτών τους και να ταΐσουν Έλληνες 
και ξένους πάσχοντες»; 

Εκεί τι λέμε συμμαχητές, σύντροφοι κλπ;

Κινδυνεύουμε τους συγκυριακούς ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής,
να τους κάνουμε μόνιμους.

Κινδυνεύουμε να κάνουμε σιγά – σιγά τον όρο «νεοναζί»
αποδεκτό χαρακτηρισμό
 ή και φιλοφρόνηση.

 Να μας απαντάει ικανή μερίδα, «ναι ρε, είμαστε νεοναζί κι άμα σας αρέσει»!

Η οικονομική κρίση, η πτωχοποίηση ολοένα 
και περισσότερων Ελλήνων, 

η αγωνία για το άδηλο μέλλον, 
φέρνουν τους Έλληνες 
πιο κοντά σε ενστικτώδεις αντιδράσεις 

και στην αμφισβήτηση του πολιτικού καθωσπρεπισμού.

Η μεγαλύτερη επιτυχία του αρχηγού της Χρυσής Αυγής είναι
ότι το πολιτικό σύστημα
του επέτρεψε,

 να μπορεί να λέει, «εσείς, τα συστημικά κόμματα» 

και να θεωρείται, σε μια εποχή όπου το σύστημα είναι στο εδώλιο,
ως ο αντισυστημικός.

Ό,τι πριν ήταν το μειονέκτημα τους, τώρα είναι το πλεονέκτημα τους.

 Δεν μετείχαν ποτέ της εξουσίας, περιθωριακοί, 

αφού πολιτικά κι επικοινωνιακά δεν τους «έπαιζε» κανείς.

 Τσαμπουκάδες, εξοργιστικά αυθάδεις, απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα
το οποίο πολλοί το μισούν 

κι άλλοι τόσοι το υποπτεύονται. Κι αυτοί τι λένε;
«Εμείς δεν μετείχαμε στο μεταπολιτευτικό πάρτυ, εμπιστευθείτε μας».

Αυτοί απέξω από το σύστημα κάνουν τα δικά τους,
κερδίζοντας συνεχώς πολιτικό χώρο 

κι εμείς, εντός, κάνουμε τα δικά μας, 
χάνοντας πολιτικό χώρο χάριν του Καμίνη, 

του πλέον αποτυχημένου δήμαρχου στην Ιστορία.

Αν λοιπόν συνεχίσουμε έτσι, ακόμη κι αν αποδείξει το πολιτικό σύστημα 

ότι ο Ν. Μιχαλολιάκος έχει ουρά, ο Κασιδιάρης κέρατα  

κι ο Παναγιώταρος κουβαλάει αυτοπροσώπως το κάρβουνο
στα καζάνια της Κόλασης 

κι η Ζαρούλια ρίχνει αλάτι στις πληγές των λαθρομεταναστών , 

ένα ικανό ποσοστό Ελλήνων, πολύ απλά, δεν θα δίνει δεκάρα.

Θυμίζω ότι η άνοδος της Χρυσής Αυγής 

ξεκίνησε από τις γειτονιές της Αθήνας.

 Πως; Όταν οι αληθινοί πολίτες διαμαρτύρονταν 
για την τριτοκοσμική μετάλλαξη των γειτονιών τους,

 ο αστικός πολιτικός κόσμος σφύριζε κλέφτικα
 κι επέτρεπε 

στην αριστερίστικη και αντεξουσιαστική αλητεία 

να καθυβρίζει 

τους απελπισμένους κατοίκους ως  ρατσιστές

 και …Χρυσαυγίτες.

 Ε, κι ο λαός ενίοτε εκδικείται με χιούμορ.
 Στην κάλπη.

*Μέλους της ΠΕ της ΝΔ

(Δημοσιεύεται στην “Κυριακάτικη Δημοκρατία”)

ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ: 

Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ 

ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΟΥ ΤΕΡΑΤΟΣ

19/07/2013

«Σας φέρνω παράδειγμα πως μας επιβάλλανε 
στο 1912 και στο ‘17 και μετά στα ‘20 
να πολεμήσουμε για να κατακτήσουμε 
τη Μακεδονία και τη Θράκη και τη Μικρά Ασία 
και να υποδουλώσουμε λαούς 
σαν τους Βουλγάρους και τους Τούρκους
 και να ανοίξουμε έτσι ένα άσπονδο μίσος
 μεταξύ μας, ιδίως με τους Βουλγάρους, 
ενώ τα φυσικά σύνορα της Ελλάδος 
δεν είναι πέραν από τον Όλυμπο».

(Από λόγο του στη Δεσφίνα τον Σεπτέμβριο του 1943).

  Ποιος ήταν στην πραγματικότητα 
ο Άρης Βελουχιώτης;
 Το πραγματικό του όνομα 
ήταν Αθανάσιος Κλάρας. 
Το κομματικό ψευδώνυμο που του κόλλησαν
 οι σύντροφοί του, ήταν «Μιζέριας». 
Γεννήθηκε το 1905 στην Λαμία 
και υπήρξε… αιώνιος φοιτητής 
της Γεωπονικής Σχολής, 
αλλά και κλέφτης, ψεύτης, λωποδύτης, 
πλαστογράφος και κοινός κατάδικος των φυλακών.
 Το 1923 έγινε και κομμουνιστής.

Κατ’ αρχάς, ιδού το ποινικό μητρώο του «πρωτοκαπετάνιου» 
της «εθνικής αντίστασης»:

1ον) Υπ’ αριθμόν 988/24.07.1925 
Απόφαση Πλημ/κείου Θεσσαλονίκης: 
Δύο (2) ετών φυλάκιση για κλοπή.

2ον) Υπ’ αριθμόν 1254/20.09.1929 
Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: 
Εικοσαήμερη φυλάκιση για αυτοδικία.

3ον) Υπ’ αριθμόν 509/23.05.1930 
Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: 
Δύο (2) μήνες φυλάκιση για αντίσταση 
κατά της αρχής.

4ον) Υπ’ αριθμόν 108/25.06.1934
 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: 
Τέσσερις (4) μήνες φυλάκιση για πλαστογραφία.

5ον) Υπ’ αριθμόν 849/05.09.1934 
Απόφαση Πλημ/κείου Μυτιλήνης: 
ενός (1) μηνός φυλάκιση για πλαστογραφία.

6ον) Υπ’ αριθμόν 13030/20.09.1934 
Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών:
 Δυόμιση μήνες φυλάκιση για ψευδορκία.

7ον) Υπ’ αριθμόν 1835/03.11.1937 
Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών:
 Τριών (3) μηνών φυλάκιση για πλαστογραφία.

8ον) Υπ’ αριθμόν 1989/1939 
Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: 
Έξι (6) μηνών φυλάκιση για ψευδορκία. 

Το 1938 συνελήφθη από την Αστυνομία
 για κομμουνιστική δράση και κλείστηκε 
αρχικώς στις φυλακές της Αιγίνης
 και εν συνεχεία της Κερκύρας. 
Συντόμως, υπογράφει «δήλωση μετανοίας», 
αποκηρύττει δηλαδή τον κομμουνισμό 
και αφήνεται ελεύθερος. 
Οι σύντροφοί του τον αποφεύγουν, 
καθότι είναι «δηλωσίας», 
προδότης του κομμουνισμού. 
Το 1942, όμως, καλείται από το ΚΚΕ –
το οποίο προφανώς εκτίμησε 
το… μυρωδάτο ποινικό του μητρώο- 
να σχηματίσει την πρώτη συμμορία 
στον νομό Φθιώτιδος.
 Ο Άρης Βελουχιώτης
 (όπως ονομάστηκε), άφησε μακριά γενειάδα,
 φόρεσε κι ένα μαύρο σκούφο και σχημάτισε 
την ομάδα με άλλους 12 ληστοσυμμορίτες 
που είχε γνωρίσει στις φυλακές.
 Το έργο της κατατρομοκρατήσεως αρχίζει 
από την Ρούμελη. 
Τον Ιούλιο του 1943 προάγεται σε αρχηγό του ΕΛΑΣ.
 Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση! 
Τον Απρίλιο του 1944 επιτίθεται 
κατά των ανταρτικών δυνάμεων 
του 5/42 Συντάγματος, του Δημητρίου Ψαρρού, 
και τους εξοντώνει όλους, 
μηδέ του Ψαρρού εξαιρουμένου. 
Τον Μάιο του 1944 περνάει στην Πελοπόννησο, με διαταγή του τότε 
αρχηγού του ΚΚΕ, Γ. Σιάντου 
«να στρώσει τους δρόμους με κορμιά 
γιατί ο Μοριάς δεν πρόκειται ποτέ να ’ρθει με το μέρος μας και πρέπει να εκλείψει». Και ο Άρης τον δικαιώνει!
 Απ’ όπου περνάει με τουςμαυροσκούφηδες –έτσι λεγόταν η συμμορία του- 
σκορπάει τον τρόμο, τον θάνατο 
και την οδύνη. Μέχρι και στρατόπεδο συγκεντρώσεως-εξοντώσεως των εθνικιστών είχε στήσει στα Τρόπαια Γορτυνίας! Έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο
 σε όλες τις σφαγές, με πιο χαρακτηριστικό αυτήν στην Πηγάδα του Μελιγαλά.
Αρχή του –συμφώνως με τον υπαρχηγό του Σωτήρη Μπεγνή- ήταν: «Και 800.000 Έλληνες να μείνουν, φτάνει να είναι αυτοί που θα μείνουν έτσι όπως τους θέλουμε εμείς» (πηγή: «Ο τριακονταετής πόλεμος» του Πάνου Τσίνα). 
Να και το όνειρο του Άρη 
για την μελλοντική Ελλάδα:
 «Τα φυσικά σύνορα της Ελλάδος 
δεν είναι πέρα από τον Όλυμπο και μπορούμε να ζήσουμε πολύ καλά 
χωρίς να’ χουμε υποδουλώσει άλλο λαό» (από ομιλία του στην Φωκίδα, τον Σεπτέμβριο του 1943, πηγή: «Παράνομος τύπος κατοχής» του Ν. Αναγνωστόπουλου).

Αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας (Φεβρουάριος 1945), με την οποία τερματίστηκε
 ο «2ος Γύρος» της κομμουνιστικής ανταρσίας,
 ο Άρης Βελουχιώτης διαφώνησε με την απόφαση του κόμματος και ανακοίνωσε την συνέχεια του «αγώνος». 
Τότε, το ΚΚΕ τον αποκήρυξε δημοσίως: 
«Ο Άρης Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας ή Μιζέριας)
 μια φορά πρόδωσε και αποκήρυξε το ΚΚΕ,
 γιατί λύγισε μπροστά στον Μανιαδάκη, 
ξαναζήτησε τον καιρό του απελευθερωτικού αγώνα
 να ξαναγοράσει με το αίμα του την προδοσία του εκείνη, που αναγνώρισε και καταδίκασε. 
Το ΚΚΕ του ’δωσε τη δυνατότητα αυτή. 
Σήμερα, όμως, σε μια δύσκολη και κρίσιμη στιγμή, 
από δειλία και φόβο, παρά τις υποσχέσεις
 και τη συμφωνία που στα λόγια έδειξε, 
απειθαρχεί και πάλι, ξαναπροδίνει το ΚΚΕ 
με την τυχοδιωκτική και ύποπτη στάση του,
 που μόνο τον εχθρό ωφελεί…»
(«Ριζοσπάστης» – 16 Ιουνίου 1945 –
 Απόφαση του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ). 

Ταυτοχρόνως, το κόμμα δίδει αυστηρή εντολή
 στα μέλη του:
 «Ούτε ψωμί ούτε νερό στον Μιζέρια»! 
Το πληγωμένο κτήνος και η συμμορία του
 τριγυρνούν στα βουνά, κυνηγημένοι από τα στρατιωτικά αποσπάσματα και αποκηρυγμένοι 
από το ίδιο τους το κόμμα. 
Το τέλος του ανθρωπόμορφου τέρατος έρχεται
 λίγες ημέρες μετά την αποκήρυξη, 
όταν μετά από μάχη με τα αποσπάσματα
 σκοτώνεται αυτός και τα πρωτοπαλίκαρά του 
και ακολούθως η κεφαλή αυτού και του υπαρχηγού του, Τζαβέλλα, «εκόσμησαν» έναν φανοστάτη της κεντρικής πλατείας των Τρικάλων. 
Αυτό ήταν το τέλος που του άξιζε!

Αργότερα, ο αρχηγός του ΚΚΕ, Ν. Ζαχαριάδης, σε ομιλία του στην 3η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ, στις 14 Οκτωβρίου 1950, είπε τα εξής: «Ο Βελουχιώτης (Κλάρας), εκτός από τα άλλα ήταν και δηλωσίας. Ο Κλάρας, που’ χε στρατιωτικές ικανότητες κατσαπλιαδισμού, ίσως κάτι παραπάνω, ως κομματική φυσιογνωμία ήταν ένας άνθρωπος που μόνο να χαντακώσει το κόμμα μπορούσε. Καθόταν κι έτρεφε ψείρες, μεθούσε, έκανε όργια, δούλευε διαλυτικά και χαντάκωνε το κίνημα και τον ΕΛΑΣ.
 Ήταν ένας μικροαστός τυχοδιώκτης. 
Όταν σφίχτηκε λιγάκι στην Κέρκυρα, ούτε ένα μπάτσο δεν έφαγε και λύγισε. Κι έπειτα είχε αξιώσεις ηγέτη και καθοδηγητή. Ο Τίτο τον έβαλε κι έφαγε το κεφάλι του» (πηγή: «Νέος Κόσμος», έκδοσις Οκτωβρίου 1950). 

Είχε, όμως, κι άλλες ιδιότητες ο αρχισφαγέας του Μελιγαλά. «Έκανε όργια», αναφέρει κομψά ο Ζαχαριάδης. Άλλοι πολλοί, όμως, το λένε πιο χοντρά. Όπως ο τ. βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Δ. Χονδροκούκης, που σημειώνει: «Ο Άρης Βελουχιώτης ήταν ο υπερζηλωτής της υλοποίησης των σχεδίων του ΚΚΕ, λόγω ακριβώς της ιδιοσυγκρασίας του και του κομπλεξικού ανδρικού του “είναι”. Γιατί όπως έχει γίνει κοινά παραδεκτό, ο σκληροτράχηλος αυτός καπετάνιος του ΕΛΑΣ ήτο παθολογικός κίναιδος, πράγμα που έμμεσα το ομολογούν και στενοί του συνεργάτες στα διάφορα συγγράμματά τους» 
(πηγή: «Γκρεμίζω τον θρύλο του Άρη Βελουχιώτη»). 
Ο συντοπίτης του (από την Λαμία), 
ιατρός Λουκάς Τσαγκάρης, γράφει: 
«Η είσοδός του στη Λαμία υπήρξε θριαμβευτική. Συνοδεύετο –ως συνήθως- από σωματοφυλακήν εμπίστων μαυροσκούφηδων – και δια τους μη γνωρίζοντες – οι μαυροσκούφηδες ήσαν η προσωπική φρουρά του δια πάσαν χρήσιν , διότι όπως δημοσίως είχε καταγγελθεί, ο σύγχρονος «Θεός του Πολέμου» είχε και κάποιο «κουσούρι», έπασχε λέγεται από λειτουργική ανεπάρκεια» (πηγή: «Μια ζωή – ένας αγώνας»).
 Στην ένορκη κατάθεσή του στις αρχές, μετά την εξόντωση του Βελουχιώτη, ο «μαυροσκούφης» Ν. Δράκος, περιγράφει ως εξής τις τελευταίες στιγμές του αρχηγού του:
«Επίσης, ως προς την ιδιαιτέρα ζωή του Άρη, καταθέτω ότι ούτος, κατά την στιγμή όπου ετραυματίσθη, παρέδωσε στον ψυχογιό του ονόματι Λέων, ένα ρωσικό παράσημο, τρεις χρυσές λίρες και το ωρολόγιόν του και τον οποίον ψυχογιόν είχε και εχρησιμοποιούσε ως επιβήτορα για να ικανοποιήσει τις παρά φύσιν σεξουαλικές του ορμές» (πηγή: «Το άκρως απόρρητο αρχείο της εξόντωσης του Άρη» του Μ. Γεωργούλα). Ο κομμουνιστής Μανούσακας γράφει για τον Άρη: «Ο Μανιαδάκης, ξέροντας το ρόλο του στο κόμμα, τον έστειλε μετά την Κέρκυρα στην Ακροναυπλία, όπου συνέχισε τις σεξουαλικές ανωμαλίες του» (πηγή: «Ακροναυπλία»). Ο Άγγλος συνταγματάρχης Κρις Γουντχάους, ο οποίος ήταν στην περίοδο της κατοχής αρχηγός της αγγλικής αποστολής και σύνδεσμος Άγγλων – ΕΛΑΣ, γράφει στα απομνημονεύματά του για τον Βελουχιώτη: «Ο Άρης Βελουχιώτης ελέγετο ότι ήτο σαδιστής και περιστασιακός ομοφυλόφιλος». Αλλά και ο αριστερότατος συγγραφέας Η. Πετρόπουλος, γράφει κριτικάροντας το βιβλίο του Δ. Χαριτόπουλου «Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων»: «Βεβαίως, ο Χαριτόπουλος δε γράφει πουθενά πως ο Βελουχιώτης ήτο π…..μαγκας».

Ο ίδιος συγγραφεύς, γράφει σχετικώς με την σαδιστική και εγκληματική προσωπικότητα του Βελουχιώτη:«Νομίζω πως η ήττα της αριστεράς οφείλεται σχεδόν καθ’ ολοκληρίαν, στις εκτελέσεις που έκανε ο ΕΛΑΣ, η ΟΠΛΑ και η ΜΛΑ. Έχω μιλήσει για το θέμα των αδικαιολόγητων (και πολιτικώς επιζήμιων) εκτελέσεων στο βιβλιαράκι μου «Πτώματα, πτώματα, πτώματα». Περάσανε σχεδόν 60 χρόνια αφ’ ότου οι ελασίτες κατέσφαξαν χιλιάδες . Οι παλιοί καπετάνιοι του ΕΛΑΣ, όσοι έγραψαν απομνημονεύματα, απέφυγαν συστηματικώς να ομολογήσουν κάτι γι’ αυτές τις άγριες σφαγές. Το ερώτημα παραμένει αναπάντητο: ποιος είχε τη φαεινή ιδέα των σφαγών; Και ποιος διέταξε να γίνουν αυτές οι σφαγές; Τώρα πια νομίζω ότι ο άνθρωπος που ξεκίνησε την μακάβρια ιστορία των σφαγών είναι ο Άρης Βελουχιώτης. Ο Βελουχιώτης ήτανε φονιάς. Η μπαμπέσικη δολοφονία του Ψαρρού δεν είναι το μοναδικό του έγκλημα. Καθήκον των ιστορικών παραμένει η εξιχνίαση και η απαρίθμηση όλων των σφαγών του Άρη».

Γ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

Χείμαρρος Κασιδιάρη στη Βουλή...

                            Χείμαρρος Κασιδιάρη στη Βουλή...

                           "Συγκαλύψατε και Προδώσατε 

                             και νομίζετε ότι θα τα καλύψετε όλα

                            με μια παραπομπή...

                     Η Χρυσή Αυγή έρχεται και θα σας συντρίψουμε"

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

• 
  

«Παπανδρέου-Βενιζέλος στον Κορυδαλλό»

Επίθεση στον πρώην πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου και τον νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο έκανε ο βουλευτής της Χρυσής Aυγης , Ηλίας Κασιδιάρης, από τη βήμα της Βουλής, κατά τη συζήτηση για την παραπομπή του Γ. Παπακωνσταντίνου.
«Είναι τέτοια η αθλιότητα του πολιτικού κατεστημένου που άνθρωποι όπως ο Παπανδρέου και ο Βενιζέλος παραμένουν εκτός φυλακής και όχι μόνο αυτό. Ο μεν Βενιζέλος παριστάνει τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, επιζητεί μάλιστα απ' ό,τι έμαθα να συναντηθεί και με τον Ομπάμα, ενώ ο Παπανδρέου παριστάνει τον καθηγητή στο Χάρβαρντ και έρχεται για διακοπές στα ελληνικά νησιά για να κάνει ποδηλασία. Αυτό είναι μια αθλιότητα, οι άνθρωποι αυτοί θα έπρεπε να έχουν παραπεμφθεί ήδη σε ειδικό δικαστήριο και από εκεί κατευθείαν στον Κορυδαλλό. Και αν θέλετε, να γίνουμε και πιο συγκεκριμένοι όχι σε VIP πτέρυγα, όπως ο Άκης, αλλά στην πρώτη πτέρυγα με 40 Αφγανούς και Πακιστανούς για να βιώσουν εκεί την πολυπολιτισμικότητα που επιδιώκουν», ανέφερε.