Επικαιρότητα

17 Ιουνίου 1953: 

Η Λαϊκή εξέγερση 

στην Ανατολική Γερμανία

 και η χυδαιότητα του «Ριζοσπάστη»

Πέμπτη, 18 Ιουνίου 2015 - 10:30         10

Οι αμετανόητοι εγχώριοι νοσταλγοί της εγκληματικής ιδεολογίας του σταλινισμου 

έδειξαν για μια ακόμη φορά το αντεργατικό τους μίσος, επ΄αφορμή μιας επετείου.

 Στον «Ριζοσπάστη» της 17ης Ιουνίου, στην στήλη «Σαν σήμερα» 

αναφέρονται τα εξής:

 «1953: Ξεσπούν στο Βερολίνο και σε άλλες πόλεις 
της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας 

μια σειρά απεργίες και διαδηλώσεις δυσαρέσκειας 
στις αυξήσεις σε πολλά προϊόντα.

 Παρά τις προσπάθειες των αντεπαναστατικών δυνάμεων 

οι διαδηλώσεις αυτές δεν κατάφεραν να μετεξελιχθούν 

σε απόπειρα ανατροπής της λαϊκής εξουσίας. 

Στις εν λόγω κινητοποιήσεις δολοφονούνταν κομμουνιστές,

 καταστρέφονταν γραφεία και υπηρεσίες, κ.ο.κ.

 Η κατάσταση άλλαξε ριζικά, όταν σε λιγότερο από 24 ώρες άρχισαν 

να συγκροτούνται ένοπλα εργατικά τμήματα σε κάθε εργοστάσιο 

και να κινητοποιείται ο Κόκκινος Στρατός. 

Η αντεπανάσταση είχε αποτύχει».

Στην πραγματικότητα, αυτό το οποίο συνέβη στην Ανατολική Γερμανία

 ήταν μια αυθόρμητη Πατριωτική, Λαϊκή και Εργατική εξέγερση

 εναντίον των εγχώριων ανδρείκελων της Μόσχας.

 Οι πρώτοι που ξεσηκώθηκαν ήταν οι οικοδόμοι της Χώρας,

 οι οποίοι απεργούσαν για την μείωση του ύψους της παραγωγής, 

βρίσκοντας συμπαράσταση και από τους άλλους εργαζόμενους
στην Ανατολική Γερμανία.

 Ως το μεσημέρι το αίτημα όλων των απεργών είχε μεταλλαχθεί: 

Παραίτηση της κυβέρνησης, ενώ μέχρι το απόγευμα 
εκτυλίσσονταν συγκεντρώσεις

 συμπαράστασης στους εργαζόμενους και καταδίκης της κυβέρνησης

 σε περίπου 500 πόλεις και κωμοπόλεις 
της «Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας», 

το οποίο εξελίχθηκε σε ανοιχτή σύγκρουση με το καθεστώς
 και τους πραιτοριανούς του. 

Τους αντιμετώπισαν με ακραία βιαιότητα
γύρω στους 8.000 ανατολικογερμανοί αστυνομικοί 

και ασφαλίτες με την αμέριστη συμπαράσταση
20.000 σοβιετικών στρατιωτών.

Αυτά ήταν τα «ένοπλα εργατικά τμήματα»,
που με απύθμενο θράσος γράφει ο «Ριζοσπάστης».

 Λίγες ημέρες νωρίτερα είχε ληφθεί απόφαση της κυβέρνησης για αύξηση

 κατά 10% στις «νόρμες εργασίας», δηλαδή την αύξηση της παραγωγής 

χωρίς την παραμικρή αύξηση του μισθού. 

Σαν να μην έφτανε αυτό, εγκρίθηκε επίσης η αύξηση φόρων, 

καθώς και η ανάλογη αύξηση των τιμών στα προϊόντα.

Οι νεκροί εκείνοι της εξέγερσης ήταν 513, 
εκ των οποίων 116 ήταν αξιωματούχοι του καθεστώτος

 και βασανιστές του Λαού που λιντσαρίστηκαν από το πλήθος

 και από εκεί και πέρα 106 εξεγερμένοι καταδικάστηκαν σε ποινή θανάτου

 και εκτελέστηκαν, 1.838 τραυματίστηκαν και 5.100 συνελήφθησαν 

(1200 από τους οποίους καταδικάστηκαν αργότερα σε ποινές φυλάκισης
έως και 5 ετών).

 Και όμως, τα «φυτά» του «Ριζοσπάστη» χαρακτηρίζουν 
ως «λαϊκή εξουσία» 

μια αντιλαϊκή αιμοβόρα κλίκα, η οποία εγκαταστάθηκε στην εξουσία 

με τις λόγχες του Σοβιετικού στρατού, 

τον οποίο και κάλεσε να παρέμβει όταν διακυβευόταν η ύπαρξή της!

Οι εγχώριοι μπολσεβίκοι, για πολλοστή φορά αποδεικνύονται ανιστόρητοι,

 νοσταλγοί ενός απάνθρωπου και εγκληματικού καθεστώτος 

και μιας ανάλογης εγκληματικής ιδεολογίας, 
που οδήγησε την Ανατολική Ευρώπη 

στην δυστυχία, την φτώχεια και την εξάρτηση από την «μαμά Μόσχα» 

για μισό αιώνα περίπου.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ